57. Alay’ı Kocaçimen’e sevketti ve Alay komutanı Hüseyin Avni Bey’e taarruz için emrini beklemesini söyleyerek kendisi de Conkbayırı’na doğru ilerledi.
Çanakkale Savaşı büyük ruhunun ete kemiğe büründüğü süreç işte tam burada kendini gösterecektir.
Mustafa Kemal, Anzak Koyu’nda, Balıkçı Damları olarak anılan yerde mevzilenmiş olan gözcü birliklerin mevzilerini terk ederek Conkbayırı’nın güneyindeki
bir düzlük üzerinde gerilediklerini görür; Bu sırada düşman düzlüğün altındaki yamaçtan yukarıya doğru ilerlemektedir.
57. Alay’ın yetişmesi için zamana ihtiyacı olan Mustafa Kemal karşılaştığı erleri derhal süngü taktırıp yere yatırır. Mustafa Kemal’in “Düşmandan kaçılmaz!” diyerek erleri yere yatırması ile duraksayan düşman birlikleri de yere yatarak mevzi oluştururlar.
Mustafa Kemal “Kazandığımız an, bu andır...”der. Mustafa Kemal’in: “Ben size taarruz emretmiyorum, ölmeyi emrediyorum.
Biz ölünceye kadar geçecek zaman zarfında yerimize başka kuvvetler ve kumandanlar geçebilir.’’emri ile 57.Alay’ın kahramanca taarruzu başlamış oldu.
57. Alay batarya desteği de alarak, düşmanı eritiyor, kendi de eriyordu. Sürekli artan düşman sayısı ile Mustafa Kemal 57. Alay’ın ihtiyatta bekletilen 3.Tabur’unun da taarruza geçmesine karar verdi.
Bu çarpışmaya Alay Sancağı’nın başında yer alan Alay Komutanı Hüseyin Avni Bey komuta eder.
57. Alay’ın kahraman askerleri 3.Taburun katılması ile hızlı bir şekilde Arıburnu’nun kuzeyine kadar düşmanı sürdüler ve denizin içinde bile süngüleşerek büyük bir başarı sağladılar. Bu saldırı sonucunda 57. Alay çok önemli bir bölge olan Conkbayırı mevkiini düşmana vermeyerek, kilit bir rol oynamıştır.
57. Alay’ın tüm mevcudu, daha sonraki muharebelerde Alay Komutanı Hüseyin Avni Bey de dahil olmak üzere dünya askerlik tarihinin en kahraman birliği olarak şehit oldular.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder